Godziny pracy specjalistów:
Ewa Baranowska – pedagog
Wtorek – 10.00 – 13.00,
Piątek – 10.00- 12.00,
Joanna Rajchel – pedagog
Poniedziałek – 13.00-16.00
Środa – 10.00-14.00
Czwartek – 10.00- 14.00
Felicyta Grębska – pedagog specjalny
wtorek – 13.30 – 16.30
czwartek- 12.30 – 16.30
piątek – 9.00 – 12.30
Klaudia Kułaga – psycholog
Środa – 9.30 – 11.30
Czwartek – 9.30 – 13.30
Piątek – 11.00 – 14.00
Paulina Pogan – logopeda
Wtorek – 7.00 – 14.45
Czwartek – 13.30 – 16.00
Pedagog szkolny radzi: Jak zorganizować pracę dziecka w okresie zawieszenia zajęć w szkole?
Właściwe warunki pracy w domu
Miejsce pracy dziecka jest istotnym warunkiem efektywnej nauki powinno więc być tak dostosowane do jego potrzeb, żeby dziecko dobrze się w nim czuło. Muszą być przy tym spełnione pewne warunki:
– najlepiej, aby dziecko odrabiało lekcje we własnym pokoju lub w pomieszczeniu, gdzie może być samo. Pozwala to uniknąć wszystkich bodźców wpływających niekorzystnie na koncentrację.
– wiele zadań wymaga skorzystania z komputera, i wtedy jego włączenie jest uzasadnione. W przypadku kiedy nie jest to niezbędne, warto go wyłączyć. Aby dziecko mogło się skupić na wykonywaniu zadań, w pomieszczeniu nie należy również włączać telewizora.
– miejsce pracy powinno być uporządkowane. Jeśli przed rozpoczęciem pracy trzeba długo szukać zeszytów, powstaje u dziecka stres, jeszcze zanim wzięło się do lekcji. Zabawki czy podręczniki, których dziecko nie potrzebuje przy odrabianiu lekcji, powinny być sprzątnięte z biurka. Niezbędne przybory szkolne powinny zawsze być pod ręką.
Prawidłowa organizacja pracy dziecka
1. Wybierając optymalną porę na naukę w domu należy pamiętać, że najlepsze efekty osiąga się w godzinach rannych i przedpołudniowych, a w godzinach 13-15 koncentracja gwałtownie spada.
2. Praca z w domu to dobra okazja do rozwijania samodzielności dziecka. Zanim dziecko rozpocznie pracę warto wspólnie zobaczyć, co jest do zrobienia. Następnie przejść można do wytłumaczenia dziecku tych zadań, których nie rozumie. Kolejny etap – dziecko samodzielnie rozwiązuje zadania w swoim pokoju. W razie pojawienia się trudności, dziecko samo powinno dać sobie z nimi radę, nawet jeśli popełni jakiś błąd. Warto dodać mu odwagi, pochwalić za wysiłek i sukcesy, na koniec zaś pomóc w korygowaniu błędów.
3. Pierwsze pół godziny to najefektywniejszy czas nauki dziecka (oczywiście od momentu, kiedy rzeczywiście skupi się ono na zadaniu), tak więc warto dopilnować, aby na początku dziecko skupiło się na nowych, trudniejszych zagadnieniach, później wykonywało zadania łatwiejsze, utrwalające wcześniej zdobyte informacje, na końcu zaś – choć na chwilę – powracało do nowych wiadomości.
4. Podczas pracy w domu należy unikać długich „sesji naukowych” pamiętając o częstych przerwach w nauce, najlepiej co 30 minut. Można również rozłożyć pracę na „raty”, tak aby przerwy były dłuższe.
5. Określając kolejność zadań do wykonania w danym dniu należy pamiętać o tym, aby nie koncentrować się zbyt długo na jednym temacie/przedmiocie. System pracy polegający na przeplataniu zadań z różnych przedmiotów sprzyja koncentracji i ogranicza znużenie.
– ważne jest, aby dziecko uczyło się systematycznie, każdego dnia. Jeżeli przez kilka dni nic nie robimy, materiał się spiętrza, trzeba sporo nadrabiać pokonując stres i zmęczenie dziecka, które, przygniecione nawałem obowiązków, traci motywację do nauki.
Jak motywować i wspierać dziecko podczas nauki w domu?
Czas spędzany z dzieckiem /nie tylko podczas rozwiązywania zadań z przedmiotów szkolnych/ to okazja, aby kształtować postawy sprzyjające uczeniu się.
1. W procesie motywowania i wspierania dziecka do systematycznej nauki dużą rolę odgrywa rozwijanie w nim zamiłowania do zdobywania wiedzy, które kształtować można poprzez:
– wyjaśnianie, w jaki sposób uzyskiwana wiedza może być pomocna w codziennym życiu,
– pokazywanie związków między wiadomościami przedstawionymi w podręcznikach a zjawiskami obserwowanymi w otaczającym świecie /zjawiska przyrodnicze, zastosowania matematyki itp.,/
– wspieranie dziecka w rozwijaniu jego pozaszkolnych pasji i zainteresowań.
2. W kształtowaniu motywacji dziecka dużą rolę odgrywa rozwijanie w nim wiary, że może odnieść i odnosi sukcesy w nauce. W tym celu należy:
– chwalić dziecko za osiągnięcia,
– wyraźnie komunikować dziecku, że się w nie wierzy/„wiem, że to potrafisz”/,
– nie bagatelizować stopnia trudności pracy, którą dziecko wykonuje, umieć przyznać, że praca jest trudna,
– jeśli trzeba skorygować błąd, lepiej połączyć krytykę z pochwałą /”dobrze dodajesz, ale czasem zdarza ci się zrobić błąd”,/
– pokazywać pozytywne przykłady /”ja też kiedyś popełniałam błędy ortograficzne, ale dzięki pracy i wytrwałości umiem już pisać bezbłędnie”/,
– nigdy nie dawać jako przykładu kolegów lub rodzeństwa, którzy byli lub są w czymś lepsi od dziecka. To działa demotywująco.
3. Wśród metod pracy sprzyjających rozwijaniu motywacji ważną rolę odgrywają zabawy edukacyjne oraz takie, które wspomagają rozwijanie podstawowych umiejętności /np. liczenie w czasie gier planszowych, porównywanie obrazków w czasie gry w domino obrazkowe/.
4. Motywację dziecka kształtują również codzienne działania sprzyjające rozwijaniu jego umiejętności, do których zalicza się do nich między innymi:
-wspomaganie rozwoju umiejętności czytania poprzez czytanie dziecku książek, rozmowy na temat fabuły, bohaterów, wymyślanie zakończenia książki, dalszych wydarzeń,
– zadawanie pytań i prowokowanie odpowiedzi dziecka, służące poszerzeniu jego słownictwa,
– rozwijanie kompetencji dziecka w dziedzinie matematyki poprzez angażowanie go w codzienne czynności, które wymagają matematycznego rozumowania (rozpoznawanie kształtów, sortowanie, mierzenie, obliczanie, porównywanie, używanie kalendarza, odczytywanie godzin na zegarze),
– pozwalanie dziecku na samodzielne wykonywanie zadań. Zadanie wykonane samodzielnie pozwala odczuć dumę z własnych osiągnięć, a to motywuje do pokonywania kolejnych trudności w dążeniu do sukcesu.
Bezpieczeństwo w sieci
Nasze dzieci posiadają naturalną biegłość w dziedzinie technologii, co w połączeniu z brakiem wiedzy i doświadczenia życiowego może przyczynić się do wystąpienia wielu sytuacji ryzykownych. O zagrożeniach i krokach, jakie można podjąć, aby im zapobiegać, pisze autorka artykułu, który znaleźć można pod linkiem http://www.bezpieczneinterneciaki.pl/jak-zadbac-o-bezpieczenstwo-dzieci-w-internecie/
W przypadku dzieci 7- 8 letnich największą rolę odgrywa stała kontrola treści, z którymi styka się nasze dziecko korzystając z Internetu. Najlepiej, aby dziecko surfowało po Internecie w obecności rodzica. Nie oznacza to, że musimy cały czas siedzieć wraz z dzieckiem przed ekranem, jednak warto być w pobliżu i zwracać uwagę na to, co dziecko robi i z jakich stron korzysta. Może to być okazja, aby rozmawiać z dzieckiem o zagrożeniach związanych z siecią, co w sytuacji, gdy nie ma oprogramowania cyberbezpieczeństwa gwarantującego całkowitą ochronę przed niepożądanymi treściami, ma ogromne znaczenie.